φευγιό

Ξυπνάς από έναν ύπνο βαθύ και ταραγμένο.
1ο σημάδι. Πνιγμός

Νιώθεις να πνίγεσαι.
Από την καθημερινή αδιάκοπη κίνηση.
Ένα ασταμάτητο πήγαινε έλα χωρίς ρυθμό,μέτρο
Στο τίποτα…
2ο σημάδι.Φόβος

Για αυτά που καθημερινά βλέπεις γύρω σου.
Φόβος για το μέλλον που τόσο καλά σχεδιάζουν άλλοι για να σε βγάλουν από τον κόπο.
Τον κόπο της Δημιουργίας.
3ο σημάδι.Απελπισία

Δεν αντέχεις άλλο τις ίδιες εικόνες
Τους ανεκπλήρωτους έρωτες
Τους από τα πρίν ξεπουλημένους αγώνες
Την ζωή του όχι αύριο.
Μια λέξη εδώ και τώρα στο μυαλό σου γυρνάει Φυγή.
Να γλυτώσεις,να ξεφύγεις,να χαράξεις εσύ της ζωής σου τον δρόμο.
Μακρυά τους.

”Φύγε”,μου είπες,”μας την πέσανε”.
Αυτή τη φορά δεν θα φύγω,ρε πούστη μου
Θα μείνω ό,τι και να γίνει.
Αυτή είναι η ζωή μου,από που να φύγω;

(Οι τελευταίοι τέσσερις στίχοι είναι του Νίκου Παίζη από το υπέροχο βιβλίο του Η Γενιά της Ηπατίτιδας.)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *